We lagen heerlijk aan de mooring. Om half 9 gingen we anker op richting Valencia. We passeren cabo de San Antonio en Cabo Cullera. Er was weer eens weinig wind dus het werd motoren en later motorzeilen. In het begin van de middag trok het een beetje aan en kon de geneaker er op. Zo rond 4 uur moesten we deze weer verwijderen want toen trok de wind echt aan. Net voor Valencia moeten we een groot schip ontwijken. Hier ligt een ankerplek voor grote schepen en deze gingen af en aan. We slalommen om hen heen. We laten het anker vallen voor de haven van Valencia. We slapen heel beroerd want de deining komt s’nachts op  gang en van een andere hoek dan wij verwachten, dus liggen wij niet aan de goede kant.

We duiken de volgende dag direct de Marina Real Juan Carlos I haven in. Deze haven is gebouwd voor de America’s cup in 2007 en daarna zoals onze gids vertelde zijn de gebouwen voor langere tijd niet meer gebruikt. Valencia is een prachtige stad met zeer mooie pleinen en gebouwen. De stad wordt ook wel sinaasappelstad genoemd. We pakken de metro richting het oude gedeelte en wandelen door de oude stad langs de verschillende hoogtepunten. We gaan naar het station wat zeer authentiek is met veel hout en tegels aan de muur. Ook gaan we ’s avonds naar een stierengevecht in Plaza de Toros. Hier hebben we zeer gemengde gevoelens over. Enigszins bijzonder hun cultureel erfgoed toch nog te kunnen meemaken, maar voor ons is dit de eerste en laatste keer.

De buren komen langs varen. Maar dan gaat het fout, ook zij krijgen problemen met een touw in de schroef van hun motorboot. Zij dobberen hulpeloos voor onze boot. Louis helpt hen aanleggen. Nadat ze een uur later nog het touw niet hebben kunnen verwijderen gaat hij ze helpen. Met een houtzaag en een duikbril lukt het hen om het touw te verwijderen.

We pakken weer de metro naar de stad en gaan de Mercado central in. Dit is een grote hal waar allemaal eten en drinken verkocht wordt. We halen verse dadels en nougat de specialiteit van hier en eten een broodje met heerlijke ham. We bekijken de bekende historische gebouwen in het oude centrum. Om 18.00 uur doen we weer een free walking tour, Valencia Emblematic. Hierbij krijgen we plaatsen en monumenten te zien die minder bekend zijn. We krijgen een privé tour omdat een groep van 6 personen niet op komt dagen. We gaan naar het Palace of “Marques de Dos Aguas” en de oudste kerk van Valencia. Vroeger werd er graan verbouwd in Valencia. Door de komst van de trein konden ze dat goedkoper ergens anders vandaan halen. Daarom werd er gekeken waar ze de grond dan wel voor konden gebruiken en dat werd sinaasappelbomen. Deze stonden voorheen alleen aan de rand van de akkers voor eigen gebruik maar werden nu overal gepland. Het grappige is dat ze tegenwoordig sinaasappels exporteren naar o.a. Portugal, Italië etc. maar dat ze voor eigen gebruik ze importeren vanuit Marokko. Valencia is ook bekend om de zijden. Ze hebben 1x per jaar groot feest Las Fallas en dan dragen ze traditionele klederdracht, een jurk van Espolin. Het is te vergelijken met de Dirndl die men draagt bij het Octoberfest alleen kost deze wel tussen de 20 en 50k. Echt prachtige jurken.  Valencia had vroeger een heel duur hotel met de eerste lift. Mensen gingen alleen al daar slapen omdat ze dan met een lift konden. In de Pasaje Ripalda werden de exclusievere winkels gevestigd waar je dingen kon kopen die je niet elke dag nodig hebt zoals bijvoorbeeld handschoenen. De eigenaar van zo’n soort winkel wilde de voorpui laten ontwerpen door Gaudi om dit aan de buitenwereld laten zien. Maar voor het geld heeft hij 2 ramen gekregen. Het postkantoor heeft een koepel van glas waarin alle provincies zijn gemaakt en het wapen van Valencia. Deze is nog heel mooi in tact gehouden. We sluiten de dag af door nog even paella te gaan eten, de plaatselijke specialiteit met een glas sangria. Tegenwoordig zit er kip en konijn in de paella. Vroeger deden ze erin wat er voor handen was. Dat waren dus ook ratten. Als toetje krijgen we van de eigenaar nog een lokaal borreltje toe.

Als we de volgende dag van boord gaan zien we een fles rum liggen op onze boot met een dank briefje. De Russische eigenaar van de motorboot heeft dit achtergelaten voor Louis, maar dat hadden we gisterenavond toen we in het donker terugkwamen niet gezien. Als Louis de steiger afwandelt komt hij de huurder van de motorboot tegen en krijgt ook van hem nog een fles bubbels als dank. Erg attent. We sluiten af met een was- en stranddag. We hebben zeer genoten van deze prachtige stad, echt een aanrader!

41 miles