Maandag zijn we voortdurend in de weer met de viamichelin.com verkeerswebsite te bekijken. De blokkades blijven maar voortduren. Morgen moet onze vrachtwagen arriveren en hebben we de lift om 14.00 uur gereserveerd om de boot uit het water te takelen. Helaas zie je op de viamichelin site heel veel zwarte stukken waar blokkades staan. Ook staan er 2 Duitse vrachtwagens hier op het terrein die niet kunnen gaan rijden met hun opgeladen boten. We maken ons toch wel zorgen of onze vrachtwagen vanuit Nederland hier kan komen. Wij hebben namelijk al een hotel voor morgen en de tickets voor woensdag geboekt. We halen de buiskap eraf nu het nog droog is en maken de boot winter klaar. We eten nog even wat in Port Saint Louise du Rhône. We hadden ons de dag waarop we 12,5 jaar getrouwd zijn, toch wel wat anders voorgesteld…

De volgende morgen bellen we naar Nederland. De vrachtwagen is al in Frankrijk een andere boot aan het laden en komt dan onze kant op. We zien dat het helemaal zwart is bij Arlès. Als we contact krijgen met de chauffeur staat hij al een hele tijd stil. We gaan naar het havenkantoor om te melden dat 14.00 uur niet gaat lukken. Zij laat ons weten dat de politie de blokkades heeft opgeheven en dat het weer gaat rijden. Wij informeren de chauffeur. Als hij voor 16.00 uur hier is, kan de boot nog uit het water gehesen worden en anders wordt het woensdag 8.00 uur en dan kunnen wij dus niet terugvliegen. Hij belt als hij weer rijdt. We spreken af dat hij 15 minuten voor aankomst nog een keer belt. Als hij belt varen we snel de boot om naar de lift. Gelukkig hoeven we niet tot 16.00 uur te wachten en wordt de boot er meteen uitgehaald en de mast op de vrachtwagen getild in de stromende regen. Nu moet de vrachtwagen nog 4,5 uur wachten in verband met de rijtijden wet en de verloren tijd door de blokkades. De volgwagen wil ons nog wel even naar het dichtstbijzijnde station brengen. Dat gaat goed totdat 4 km voor Fos sur Mer de blokkades weer opgeworpen worden. We worden de auto uitgezet zodat hij nog terug kan komen naar de vrachtwagen. Daar staan we dan midden op de vluchtstrook. We moeten nog 4 km wandelen en kunnen alleen op de vluchtstrook langs snel voorbij razende auto’s lopen omdat rechts water zit en links een moeras. We wandelen heel snel dik een half uur langs de snelweg in de schemer. We zien nog net een paar flamingo’s. Blij zijn we als we bij het treinstation van Fos sur Mer aankomen. Nu weten we zeker dat we het hotel bij het vliegveld gaan halen. Na 2 treinen komen we om 19.30 uur aan.

We zitten op 400 meter van het vliegveld af dus geen stress van blokkades vandaag. Als we in het vliegtuig zitten, kijken we elkaar aan. Vreemd hoor dit is dan echt het einde van de reis. We hebben hier zo lang naar uitgekeken en dan opeens ga je weer terug. Op Schiphol worden we opgewacht door mijn broertje, zusje, Jos en mijn ouders. Echt een super leuke verrassing. Als we thuiskomen hangt er een groot spandoek aan de heg en slingers met de Nederlands vlag. We drinken gezellig een bakkie koffie en dan gaan ze weer. Als je na zo’n lange tijd terug komt is alles weer zo groot in huis. Net als we denken lekker op de bank voor de tv te ploffen, komt de een na de ander binnen zetten. Als surprise is iedereen gevraagd om langs te komen. Zo’n leuke verrassing om iedereen weer te zien. Voor hapjes en drankjes is uiteraard gezorgd. Wat een fijn thuiskomen zo.  Dank jullie wel allemaal voor jullie komst! We gaan maar weer het gewone leven langzaam op pakken…..  

De boot komt uiteindelijk donderdagnacht weer in Nederland aan. Nu alles leeghalen, opruimen en de boot weer helemaal opknappen. Zout water doet niet veel goeds. We gaan lekker nagenieten van deze super gave reis!

65 km