Gibraltar
Om 9.35 uur vertrekken we richting Gibraltar. 3 uur voor hoogwater Gibraltar krijgen we vanaf Barbate stroming mee. Het is hoogwater om 14.00 uur. We besluiten wat eerder weg te gaan dan 11.00 uur en hebben dan al een beetje stroming mee. We kunnen direct aan de wind zeilen en later met een halve wind. We passeren punta de Gracia. We zien allemaal grote schepen in de geul als een treintje voorbij varen. Bij Bajo de los Cabezos gaan we tussen 2 rotspartijen door en krijgen we de eerste wasmachine en stroomversnelling. Als we voorbij Isla de Tarifa (het zuidelijkste puntje van Spanje varen krijgen we wind en flinke stroming mee. We hebben nu de wind in de kont.
We halen zelfs 10.3 knoop over de grond en dat is ons nog nooit gelukt 😉 We hebben ook de golven mee want die bouwen nu wel meer op. We schieten door het laatste stuk heen. Ik krijg notabene een berichtje van Vodafone welkom in Marokko terwijl ik dicht langs de Spaanse kust vaar. We kunnen Marokko al wel zien liggen. We trekken de genua in want de wind trekt aan en met de golven begint deze enorm te klappen. Als we de hoek om gaan bij Punta Carnero krijgen we 24 knopen wind om onze oren en loopt de boot uit zijn roer. Snel halen we het grootzeil binnen want het wordt onstuimig net zoals de zee. We varen nu in de Gibraltar baai. Daar ligt het vol met grote schepen voor anker. Zeker wel 30 stuks. Als we halverwege zijn worden we welkom geheten door een hele school dolfijnen. Net zoals we gezien hebben in de golf van Biskaje. We zijn zo weer 15 minuten door ze bezig gehouden als de douane komt aangevaren. Waar we vandaan komen en waar we naar toegaan wordt er gevraagd. We hebben besloten om in La Linea te gaan liggen. Dat is de Spaanse kant welke goedkoper is dan de haven van Gibraltar en waar we in euro’s kunnen betalen. De douane was van de UK dus konden er verder niets mee en verlieten ons weer. Helaas waren de dolfijnen toen ook verdwenen.
Net voor de haven zien we het eerste vliegtuig opstijgen. De Landingsbaan ligt namelijk tussen de 2 havens in. Als je van La Linea naar Gibraltar gaat moet je door 2 grenscontroles heen waar je je paspoort moet laten zien. Eerst de Spaanse en dan de Britse. Vervolgens wandel je over de landingsbaan heen. Dit is heel grappig. Net voordat een vliegtuig land of opstijgt gaan de slagbomen naar beneden en het hek van de voetgangers dicht. Na landen en taxiën mag je dan weer oversteken. Zelfde geldt weer als je teruggaat dan krijg je weer 2 paspoort controles.
Gibraltar is een belastingparadijs. Taxfree, wij zien alleen het verschil bij de sterke drank en benzine & diesel. We hoorden dat ze hier aan online casino’s doen. Het heeft ook weer zijn eigen ponden. Omdat wij dit geintje al hadden gehad bij Guernsey, trapten wij er nu niet in. Dus dit keer geen geld pinnen maar gewoon met pinpas betalen.
We zijn naar de apenrots geweest. Eerst met de gondel helemaal naar boven en toen naar beneden gewandeld. De apen worden gevoerd. Er lopen gidsen rond die ze ook voeren waardoor hij ze zo kon pakken en op iemand zijn schouder kon zetten. Daarom sprongen er 2 apen in Louis z’n nek. Die zagen we even niet aankomen. We hebben O’Hara’s battery bezocht. Daarna zijn we naar St. Michael’s cave geweest. Je moet er van houden maar wij vonden het vreselijk toeristisch met licht in de grotten en muziek erbij. Vervolgens zijn we naar de Great Siege tunnels geweest. Knap om te zien hoe ze dat allemaal uitgegraven hebben en mooie uitzichten. Uiteindelijk hebben we de Moorish Castle bezocht en zijn toen weer naar beneden afgedaald totdat we weer in de winkelstraat waren. Nog nadenkend over wat we hebben gezien, vragen we ons wel af waarom die Engelsen nu al eeuwen met die rots aan het spelen zijn en wat er dan zo belangenrijk is om dit stukje grond te behouden….
32 miles
4 gedachten over “Gibraltar”
In la linea hebben we met onze camper gestaan. Zeer herkenbare foto’s. Heerlijk om jullie verhalen te lezen. Geniet ze.
Geweldig en leuk dat we jullie gesproken hebben.groetjes
Ah Mooie wat jullie hebben meegemaakt in Gibraltar…Die rots blijft een aparte plek maar zeker de moeite waard…De apen, de ervaring met de landingsbaan, en het gezelschap van de dolfijnen naar Gibraltar….Ik krijg nu herinneringen aan de verschillende imposante uitzichten vanuit de rots…Volgens me, hebben juliie ook kunnen zien de oudewertse Londense taxi’s daar, klopt? zijn zij er nog steeds? Trouwens hebben jullie de Atlas bergen in Marokko kunnen zien? Ik had toen jaren geleden vanuit Tarifa ff wat witte sneeuw gezien op de top van de Atlas bergen…een beeld dat ik nooit zal vergeten ! Veel vaar plezier verder! en graag naar de volgende verhaal en foto’s/video’s
Laurent, Ja we hebben de bergen van Marokko gezien. Het was ons niet opgevallen dat er sneeuw op zat. De oude Londense taxi’s waren er ook niet. Hetgeen nogal vreemd is daar de Engelsen graag hun oude tradities in stand houden 😉
Groetjes